Dilemma waar een vriendin en ik het over hadden deze week. Je schoonzus loopt met een Baby Bjorn drager door de stad, met haar zes maanden oude baby’tje face front: ofwel, op de buik van haar moeder, met haar hoofdje naar voren. Ga je er iets van zeggen?
Ergonomische drager
Denk je nu: huh, hoezo zou ik er iets van zeggen? Nou ja. Omdat er nogal wat discussie is over de manier waarop kindjes in de Baby Bjorn ‘hangen’. Ze hangen inderdaad letterlijk op hun kruis, met de beentjes loodrecht naar beneden. Dit schijnt niet goed te zijn voor de heupjes, zeker niet als je de draagzak vaker gebruikt. Als je ernaar kijkt, doet het eigenlijk al een beetje pijn. Het is geen ergonomische drager. Een ergonomische drager is kort gezegd een drager waarbij de baby als een kikker zit, dus met z’n beentjes in een M. Zijn rug is ondersteund, maar niet door een hard paneel, maar juist een zacht materiaal. Ook voor de ouders is een drager ergonomisch: een stevige band om de heupen, daar ligt het meeste gewicht, niet op de schouders. Op deze website kun je er meer over lezen.
Indianendoeken
Ik ben zelf absoluut niet heiliger dan de paus. Mijn eerste kindje wilde ik niet in een doek, dat vond ik zweverig en ik vond de doeken die ik zag, van die ‘indianendoeken’ niet mijn ding. Ik heb toen via Marktplaats een Baby Bjorn active gekocht. Later, toen ik me er beter in ging verdiepen, leerde ik meer over draaghoudingen (en dat een doek ook supercool kan zijn…) en kocht ik een Manduca. Hooked. Gebruik ‘em bij mijn tweede zoontje ook weer.
Op wintersport met baby en de Manduca
Even terug naar het begin. Je schoonzus, met haar buikdrager en haar kindje ook nog met haar gezichtje naar voren er in. Dit is nog een extra ding: omdat je kindje alles ziet en meekrijgt, en zich niet in jouw hals kan verschuilen om comfort bij je te zoeken. Ze krijgt dus alles mee wat ze ziet en raakt snel overprikkeld. En kan zich vervolgens daar niet voor afsluiten, omdat ze niet naar jou gericht is, maar naar ‘de buitenwereld’. Grote kans dat de baby na een half uurtje van slag raakt en huilerig wordt. Ook is zo’n baby met het gezichtje naar voren een grote uitnodiging voor iedereen die langsloopt om naar haar te lachen, te praten, even te aaien en aandacht te vragen. Lief, maar het zijn allemaal extra prikkels voor het kleine mensje.
Dus; wat doe je?!
1. Jouw leven, jouw keuzes
Leef en laat leven… je haalt het natuurlijk niet in je hoofd om je schoonzus te bekritiseren en haar een slecht gevoel te geven. Bovendien is het haar kindje en niet die van jou. Dan bijt je je tong er maar af!
2. Subtiele aanpak
Je wilt absoluut niet als betweter overkomen. Je schoonzus is voor de eerste keer moeder. Je verzint een subtiele manier om het er eens met haar over te hebben. Bijvoorbeeld: “Er zijn draagzakken die voor jou én voor je kindje echt veel lekkerder zijn… heb je die wel eens gezien? Ik moest het zelf ook helemaal uitvinden hoor.” Is dit subtiel genoeg?
3. Recht toe recht aan
Jij bent van de duidelijke aanpak. Je adviseert haar eens te googelen op ‘ergonomische drager’ en een andere draagzak te regelen. Ze mag die van jou ook lenen om het verschil te ervaren!
Al met al jeukt dit hele blog een beetje. Moeders horen elkaar te steunen en je krijgt al zoveel (ongevraagde) adviezen. Maar in dit geval… is het een lastige. Dit is natuurlijk geen wildvreemd persoon, maar iemand uit je nabije omgeving. Voor moeder én kindje zoveel fijner, zo’n ergo drager. Ik heb het verschil ervaren. Wat denk jij?!
Ik heb eens keihard gezegt dat fietsen met een baby not done was. Gevaarlijk enzo. Bleek dat mn schoonzusje dat juist wilde gaan doen. Later wel excuus aangeboden. Want dat wist ik niet. Ze hebben het wel gedaan. Geen andere keus want ander vervoer was er niet en lopen te ver. Ze weten wat ik ervan vind maar als het niet anders kan dan is dat zo.
Oh wacht. Ik zou dus wel aangeven dat t anders kan en misschien zelfs beter is. Maar verder dan aangeven kan ik niet. Hun leven hun keus.
Oh zo’n lastige situatie he! Sowieso krijg ik inderdaad jeuk als ik zoiets zie en helemaal als t bij iemand is die ik ken. Maar tot nu toe durf ik er weinig van te zeggen. Ja misschien subtiel. Als in mijn eigen tula aanprijzen omdat hij zo ergonomisch is etc en beste voor heuojes. Hopende dat t kwartje valt?
Ik heb ook een Babybjorn en wist destijds dus serieus niet dat het slecht was. Gewoon nooit gehoord en ik vertrouwde natuurlijk blind op de merken die – dacht ik- het beste met je kind voor hebben. Ik werd erop gewezen (meermaals) toen ik een filmpje postte in mijn Instagram Stories. Wat voelde ik me slecht.. Uiteindelijk heeft hij er 20 minuten (heerlijk) in ‘gehangen’ en viel direct in slaap. Maar ik heb hem erna nooit meer gebruikt. Ik vind het ook een heel lastig dilemma. Ik vond het bijvoorbeeld fijn dat ik erop gewezen werd, maar dat gebeurde wel echt 7x. Toen dacht ik wel; ja hallooo, ik weet het nu wel! haha.
Het is ook niet slecht. Alleen als je baby al aanleg heeft voor heupdysplasie of een andere aandoening heeft, kan het schadelijke gevolgen hebben. Kan het fijner voor ouder en baby? Ja, meestal wel. Is dragen met het gezicht naar de ouder toe ergonomischer en prikkelarmer? Ja, dat ook. Maar je hoeft je echt niet schuldig te voelen over het gebruik van een draagzak met een smal kruis, of zelfs over face forward dragen. Je doet het met wat je op dat moment aan kennis hebt, en met alle liefde voor je baby (en dat maakt het ook zo kwetsbaar als iemand je er op aanspreekt!) En je baby profiteert sowieso enorm van je nabijheid. Wendy (draagconsulent)
Wat een fijne reactie Wendy, dank voor je nuance! Dragen met liefde is inderdaad het allerbest, welke draagzak je ook hebt.
Wij kregen een babybjorn te leen van naaste familie, maar hadden zelf inmiddels al een tricot slen en bondolino draagzak in huis. Ik heb bedankt en niks gezegd, ik kon het niet over mijn hart verkrijgen.. Het is inderdaad te kwetsbaar.
Ja, kwetsbaar is het juiste woord. Goed dat je gedaan hebt wat je hart je ingeeft!