Het ongelofelijke is gebeurd. Onze dreumes (baby) valt zelf in slaap, in zijn eigen bedje. De tijd van uren naast zijn bedje blijven zitten is verleden tijd: onze baby valt zelf in slaap in zijn bedje!
Hoe valt baby zelf in slaap in bedje?
Dat is het droomscenario. Je kind is moe, je gaat douchen/in bad/tanden poetsen, boekje lezen, liedje zingen en daarna wens je hem welterusten. En je loopt de kamer uit. En je kindje valt zelf rustig in slaap.
Lange tijd (19 maanden lang…) was dit voor ons een utopie.
Hoe ging het dan?
Nou, zodra we de kamer uitliepen begon hij keihard te huilen. En dat stopte niet. Omdat wij hem liever niet keihard laten huilen, was dit geen optie. Dus bleven we naast zijn bedje zitten, tot hij sliep. Soms ging dit vrij soepel en sliep hij na 10 minuten, maar vaker nog waren we er wel een half uur zoet mee. En dit twee keer per dag, en daarvoor toen hij nog meer slaapjes overdag deed, nog veel vaker op een dag. Je kan je wel voorstellen dat we hier echt heel erg moe van waren.
Wat is er veranderd?
Zo’n 1,5 maand geleden waren we het (weer eens) helemaal zat. Het leek ook wel alsof hij juist niet in slaap viel, doordat we er naast zaten. Viel hij bijna in slaap, gingen we na 5 minuten muisstil de kamer uit, begon hij weer met huilen. Of zodra je je hand van zijn zij haalde, werd hij weer wakker. We hadden het gevoel alsof we hem in de weg zaten. Maar weglopen?! Dat kon toch niet?! Op een avond waren we het echt weer helemaal beu en zijn na het ‘welterusten’ toch wel weggelopen. Hij huilde 8 minuten en viel toen in slaap. De volgende dag bij het middagslaapje huilde hij 4 minuten. Die avond bij het weglopen gaf hij geen kik meer toen we na het welterusten zachtjes de kamer uitliepen. En dat is zo gebleven. Hij heeft het vertrouwen in zichzelf én in ons, dat we vlakbij zijn als er iets gebeurd. Sindsdien is hem naar bed brengen een feest. Na het bedritueel geven we hem een dikke kus, hij draait op z’n zijtje en doet z’n ogen dicht. En wij hebben hierdoor ZOVEEL tijd over…
Gouden tip?!
Je gevoel bedriegt je niet. Mijn moedergevoel zei dat we elkaar op een gegeven moment in de weg zaten bij het in slaap vallen. En dat hij eraan toe was om het zelf te gaan doen. We hebben hem met heel erg veel geduld tot dit punt gebracht, nu mocht hij het zelf gaan doen. Hadden we dit een jaar geleden niet kunnen doen? Hebben we gedaan… maar dan raakte hij overstuur en in paniek. En dat wilden we niet! Dit was het goede moment.
HOERA!
En hoe is het met doorslapen? Hij slaapt inmiddels bijna alle nachten door, maar wordt wel tussen 5 en 6 wakker. Vroeg dus. Maar ook dat, komt wel goed 🙂
En lukt het bij jou nog niet? Niet doorslapen heeft voordelen voor je baby! Blijf de updates volgen via Fitte vrouwen op Twitter, Instagram, of Facebook.
Wauw! Er is hoop!
Lekker van genieten samen, in de extra tijd op de bank 😉
ER IS INDERDAAD HOOP! Het is wat geweest de afgelopen 1,5 jaar… maar nu eindelijk lukt het hem om zelf in te slapen. En die extra tijd, die gaan we idd goed besteden! 😛
Ahh war fijn! Ik kan ook niet laten huilen. Hier gaat het naar bed gaan goed en sinds een poos slaapt ons meisje in de nacht door. Echt zo fijn, nu ik zelf weer beter slapen.
Oh wat goed zeg!! geduld wordt beloond! Wij hebben nu ook zo’n fase met Spencer, die wil alleen in slaap vallen als ik erbij ben. Ik heb het maar even geaccepteerd voor nu. Hem uren laten janken heeft ook geen nut. Komt vanzelf een moment dat hij het weer zelf kan!
Hoe groter je het probleem gaat maken… hoe lastiger het ook is om het op te brengen. Goed dat je het accepteert.. en laten we hopen dat de kleine man niet te lang wacht met weer zelf gaan slapen 😉
Hier ook het geval. Dochter van 1,5 nog niet zelf in slaap… En vaak al meteen drama na het woord ‘pyama’, ‘slapen’, ‘bedje’, etcetera…
Balen Rianne… hoop dat het bij jullie ook snel gebeurd!
Heerlijk dat hij doorslaapt zeg!
Wat fijn zeg! Wij hebben exact hetzelfde probleem als dat jullie hadden. Onze kleine meid van 5,5 maand weigert dus zelf te slapen. Het rare is dat ze ’s ochtends, na de eerste voeding, zich vrijwillig in bedje laat leggen en dan zonder één kick te geven vredig gaat slapen. Maar alle andere slaapjes die volgen: drama. Soms gaat ze al huilen als we alleen al met haar naar boven lopen en zij het vermoeden heeft dat het bedtijd is. Het gevolg is dat we haar eigenlijk standaard in slaap lopen. En dan wil mevrouw dit graag in het pikkedonker. Overdag eindig je dan vaak in de badkamer, wiegend op de wc :p. Ze heeft trouwens een periode gehad dat ze wél zelf ging slapen, maar goed die tijd lijkt heel ver weg… Laten huilen kunnen wij ook niet. Alle tips al gelezen op internet, maar niks helpt. Hopelijk groeit ze erover heen en wil ze net als jouw zoontje lekker zelf slapen :).
Leuk om te lezen dat we hier niet de enige zijn met n kindje dat moeilijk zelf in slaap kon vallen. Zeker op zijn leeftijd (14maanden) begin je jezelf n beetje de vreemde eend te voelen. ‘Slaapt hij nu nog niet goed?’
Momenteel gaat het beter en beter. Het ritueel van de draagzak blijft maar alleen om hem wat doezelig te maken zodanig dat hij nog wel wakker Is om in slaap te vallen. Goed gedaan en blijven volhouden! 🙂
Goed bezig Ine… het blijkt maar weer eens dat niet alle kindjes hetzelfde zijn, zeker niet qua slapen. Je bent zeker niet de enige! Hoop dat je zoon snel ook zonder draagzak, zelf in slaap valt!