
Doordat haar tweede zo’n makkelijke kerel is, komt ze erachter dat het met haar oudste dochter erg heftig is geweest die eerste maanden. Lees vandaag het verhaal van jonge moeder Lindsay in deze rubriek.
Wat voor soort moeder ben jij? Waar sta je voor?
“Lastige vraag, je hoopt zoveel te zijn. Ik hoop vooral een lieve moeder te zijn waar het gezellig is thuis, waar kinderen weten waar ze aan toe zijn maar vooral waar kinderen zichzelf mogen zijn. Ik vind respect erg belangrijk en hoop mee te geven dat mensen verschillend zijn op allerlei manieren en dat dat iets heel moois is.”
Hoe heb jij je kinderen op de wereld gezet?
“Allebei mijn bevallingen waren in het ziekenhuis. De eerste was verplicht omdat ik ver overtijd liep, de tweede vrijwillig. Bij mijn dochter zijn we na twee uur weeën naar het ziekenhuis gegaan, daar heeft de gynaecoloog mijn vliezen gebroken. Eerst nog ontspannen met een cd’tje op de achtergrond gepuft maar toen de weeenstorm maar niet ophield kreeg ik een spuitje pethidine. Mijn ouders waren ook bij de bevalling omdat ik graag mijn moeder erbij wilde hebben als ik dat nodig vond. Uiteindelijk ben ik door het prikje in een flinke roes geweest waar maar één iemand doordrong, dat was mijn man. Nog geen vijf uur na het breken van de vliezen mocht ik gaan persen en in 12 minuten was daar Mia!
Bij Rune ging het nog vlotter. Ik was ’s morgens en ’s middags gestript. Pas in de avond kreeg ik weeën, rond een uur of 19 uur. Drie kwartier later kwamen ze al om de drie minuten en belde ik de dokter, die ons meteen naar het ziekenhuis stuurde. Daar werden mijn vliezen gebroken, tot het te heftig werd. Ik wilde graag een spuitje maar had al teveel ontsluiting, te laat dus. Deze bevalling heb ik veel intenser ervaren omdat er geen roes overheen zat, ik was veel helderder en bewuster. Elf minuten persen en daar was Rune! En zo was ik twee prachtige kindjes rijker!”
Kwam je weer op gewicht na de zwangerschap?
“Na de zwangerschap van Mia heeft het lang geduurd voor ik weer op gewicht was. Ik was ook ruim 20 kilo aangekomen, hoeveel precies weet ik niet, ik durfde de weegschaal niet meer op. Na één week al waren er daar negen van foetsie en daarna duurde de rest heel erg lang. Toen ik eindelijk op mijn oude gewicht zat… was ik een maand later weer zwanger. Eerlijk is eerlijk, ik heb misschien drie keer meegetraind bij mijn oude voetbalteam, meer actiefs is er niet gebeurt op een gewoon wandelingetje na. Misschien deze keer maar anders aanpakken…”
Hoe houd jij je relatie goed en leuk?
“Wij zijn sinds de geboorte van Mia een paar keertjes samen uit eten geweest, maar die zijn op één hand te tellen. Verder gaan we af en toe samen shoppen, wat eigenlijk geen tijd “samen” is, maar eigenlijk een luxe is om even zonder kinderen snel broodnodige dingen in te slaan. En ja, dan bedoel ik kinderkleren, voeding, luiers in de aanbieding, speelzand voor de nieuwe zandbak en een parasol voor in de achtertuin. Op dit vlak denk ik dat we nog wel wat terrein kunnen winnen, het is al luxe als we een avond samen op de bank hangen tegenwoordig. Maar met Mia die tegenwoordig minstens twee keer per nacht wakker wordt en ook niet meer uit logeren wil, is dat vrij lastig.”
Ben je veranderd sinds je moeder bent?
“Ja, ik ben drukker, in mijn hoofd vooral. Altijd bezig met of er iemand iets moet of dat er nog iets moet gebeuren. Ik vergeet meer, wat ik soms erg moeilijk vind. Bijvoorbeeld een belangrijke dag voor een vriendin of familielid. Ik ben geduldiger en ongeduldiger, doe meer mijn best in het huishouden en als mijn hoofd overloopt of mijn lijf aangeeft dat de druppel eraan zit te komen ben ik erg gehecht aan “mijn maniertjes”. Dan kan het ook even niet anders en moet het zo. Is er ook nog iets positiefs? Ik geniet extra van kleine momentjes voor mezelf, afspraken met vriendinnen of mijn man en kan helemaal smelten van een lachje of een knuffel.”
Moeders voelen zich vaak schuldig over van alles. Waarover gaat dat bij jou?
“Bij mijn dochter bleek tijdens de controle van de wijkverpleegkundige dat ze steeds verder afviel in plaats van aankwam. Als ze de volgende dag niet was aangekomen moest ze opgenomen worden in het ziekenhuis. Ze spuugde veel en dat baarde me zorgen, maar dat het zo heftig was besefte ik me niet. Gelukkig werkte de pitmeel genoeg om haar te laten groeien. Toch werd ik dwangmatig in het voeden, boeren, rechtop houden en vooral niet spugen! Ook had ze vreselijke krampen tot een maand of vier. Ze huilde meestal de hele avond. Ik heb het meerdere keren aangegeven bij mensen die er verstand van hebben, maar als ze je dan zeggen “dat hoort er nu eenmaal bij”, dan geloof je dat. Ik heb deze intense periode eigenlijk pas verwerkt nu Rune er is. Omdat het met hem makkelijk gaat, besef ik hoe intensief de eerste maanden met mijn dochter waren en voelde ik me daar nog schuldiger over. Had ik niet duidelijker en langer aan een bel moeten trekken?”
Wat vind je lastig aan opvoeden?
“Politieagent spelen. Die dagen dat je een miljoen keer “Nee, niet doen, blijf eens even af…” moet roepen. Oh, en vies worden hahaha. Ik ben echt geen proper type, maar modder, zand, verf en knoeien met eten daar is deze mama niet zo goed in!”
Ben je bewust bezig met de voeding van je kinderen?
“Ik ben denk ik een mooie tussenweg. Ik ben geen biologisch anti-suiker persoon maar ik let zeker wel op wat er naar binnen gaat. Allebei mijn kinderen hebben flesvoeding gekregen omdat ik het vooral mentaal niet zag zitten om borstvoeding te geven. Bij Mia kwamen daar ook lichamelijke klachten bij waardoor het mij helemaal niets leek. Ik heb respect voor vrouwen die het doen en kunnen, maar het is niet voor mij. Bij Mia hebben we zowel verse hapjes als potjes gegeven. Soms is een potje gewoon wel handig. Al at ze gelukkig meestal vers. Ik heb voor haar best lang nog apart gekookt, ik denk dat ik dat met Rune anders ga doen. Wil hem proberen sneller met de pot mee te laten eten.
Mia krijgt wel diksap te drinken maar verder snoept ze erg weinig. Tuurlijk mag ze inmiddels best een keer een koekje proeven bij oma, maar een “snoepje” hier thuis is een vitaminepil. Voor haar zijn dingen als rozijntjes, een soepstengel of een bakje vanillevla op vrijdag echt genieten!”
>> Wat is Lindsay open, over haar onzekerheden en twijfels. Heel knap en mooi om te lezen. Leuk feitje: Lindsay en ik waren op exact dezelfde dag uitgerekend! Zij was alleen wel een week eerder uiteindelijk 😉
Blijf Fitte vrouwen volgen voor meer mooie interviews. Dit kun je doen viaFacebook, Instagram, Twitter of Bloglovin‘!
Ik kan met trots vermelden dat manlief en ik woensdag samen een biosje pakken EN uiteten gaan!
YES!!!
Zeg Hanneke, krijgen we van jou ook nog een Mamamaandag te lezen 🙂