Nadat de Franse Caroline Boudet voor de zoveelste keer gekwetst werd door wat mensen opmerkten over haar dochtertje Louise, die het Syndroom van Down heeft, luchtte ze haar hart op Facebook. Haar woorden raakten heel veel andere mensen.
Dit is de post op Facebook. De Nederlandse vertaling lees je daaronder.
(English translation below!)[LES MOTS SONT IMPORTANTS] Elle, c’est ma fille. Louise. Qui a quatre mois, deux bras deux…
Posted by Caroline Boudet on Monday, June 8, 2015
Twee benen, twee armen, en een extra chromosoom
“Dit is mijn meisje, Louise. Ze is 4 maanden oud, heeft twee benen, twee armen, en een extra chromosoom. Als je haar ziet, vraag dan niet: “Ben je er tijdens je zwangerschap niet achter gekomen?” Als ouders ‘het’ wisten, hebben ze de keus gemaakt de baby te houden. Als ouders het niet wisten, dan was het een grote verassing en om er dan keer op keer over te moeten praten… Houd in gedachten dat moeders de neiging hebben om zich schuldig te voelen over allerlei kleine dingetjes, dus een verrassende extra chromosoom … dat kon wel eens pittig zijn.
Lees ook: Doorbraak: Jongetje met downsyndroom in reclamecampagne
Het is niet wat ze is, het is wat ze heeft
Zeg niet tegen Louises moeder: ‘het is toch je kind, hoe dan ook’. Nee, het is mijn kind. Punt. Vertel ook niet aan haar moeder: ‘je hoort vaak over Down-baby’s dat…’ Nee. Ze is een baby van 4 maanden die toevallig Down heeft. Het is niet wat ze is, het is wat ze heeft. Je zegt ook niet “zij is een kanker baby.”
Zeg niet, “ze zijn zo en zo, ze zijn als…’ “Ze” hebben namelijk allemaal hun kenmerken, hun karakter, hun eigen smaak, hun leven. “Ze” zijn zo verschillend tussen als jij en je buren dat zijn,
Denk na over je woorden
Woorden doen er toe. Ze kunnen troosten en ze kunnen kwetsen. Dus denk er eens over na, vooral als je een arts of verpleegkundige bent.
Het is niet mijn gewoonte om mijn status openbaar te maken op Facebook, maar deze is dat wel. Je kan het lezen en delen als je wil.
Omdat elk jaar (in Frankrijk) 500 nieuwe ‘moeders van Louise’ zijn, van wie de dag verpest kan worden door dat soort opmerkingen. Ik weet dat het vaak niet de bedoeling is om te kwetsen, maar toch wil ik dit kwijt.”
>> Wat vind jij van de brief van Caroline, moeder van baby met Down-syndroom?
Steun het Fitte vrouwen blog en volg ons via Facebook of Instagram.
Foto door: Caroline Boudet, via Facebook
“Down is niet wat ze is, het is wat ze heeft.”
Zo raak.
Heb zelf een kind met een duidelijk zichtbaar ander gezicht en weet inmiddels dat het een soort onhandigheid is waardoor “men” dergelijke opmerkingen maakt. Maar man, wat kwetsen ze.
Alsof je kind niet langs de keuring had mogen komen.
Pfff Sara! Vind het heel naar dat je gekwetst wordt… vertel vooral door welke opmerkingen, dan kan ik (en andere vrouwen) er rekening mee houden. X
“De artsen zijn tegenwoordig zo knap” “Jammer dat het een meisje is anders kon hij zijn snor laten staan” (ja, boven de kinderwagen dus hè).
Zelfs, buigend over de wagen, terugdeinzen, “wat een mooie kinderwagen “.
Het is ruim 17 jaar geleden maar ik weet van sommige mensen nog WELKE reactie ze gaven.
Natuurlijk schrikken mensen, maar zeg dan dat je schrikt, dat je niet weet wat je nu precies ziet, dat je niet weet wat je moet zeggen. Kom alsjeblieft niet met dooddoeners.