De helft van de baby’s in stuitligging laat zich draaien. De andere helft niet. Je kan als mama kiezen voor een geplande keizersnee, maar ook voor een vaginale geboorte. Of laat je de stuitbevalling inleiden? De Amerikaanse Raychel beviel thuis van haar vierde kindje. Een fotograaf legde de stuitbevalling vast.

Vier dagen voor de bevalling kwam Raychel erachter dat haar zoontje in stuit lag. Haar eerdere bevallingen gingen allemaal heel vlot en daarom besloot ze na contact met haar verloskundige en het ziekenhuis om de bevalling thuis te doen.

Hoe voelt een stuitbevalling?

Eenmaal aan het bevallen kreeg ze de opdracht om absoluut niet te persen, totdat ze het echt niet meer kon houden. Zo kreeg baby Silas de kans helemaal in te dalen. Voor een bevallende vrouw voelt een stuitbevalling niet anders dan een bevalling met het hoofdje eerst. Er is geen verschil in de weeën en het moment van persdrang en het gevoel van positie van het kind zijn hetzelfde als bij een vaginale bevalling van een kindje in hoofdligging.

Het is natuurlijk wel een ander gezicht, of er een hoofdje of billetjes als eerste te zien is. Fotograaf Karyn was bij de bevalling aanwezig om het vast te leggen. Zij en Raychel wilden deze serie absoluut delen, om zo de angst voor een stuitbevalling weg te nemen. Zelf had ik uiteraard vaak gehoord van stuitligging, maar ik had nog nooit gezien hoe zo’n bevalling dan gaat. Heel informatief dus.

Verschillende soorten stuitligging

Als je baby in stuit blijft liggen word je overgedragen van de verloskundige naar de gynaecoloog. De gynaecoloog beoordeelt mee of het veilig is om voor een stuitbevalling te kiezen. Hij kijkt daarbij naar het gewicht, de positie van het kind en de ligging van de billen van het kind ten opzichte van het bekken. Eerdere bevallingen worden ook meegenomen ter overweging: gingen die bijvoorbeeld snel? Waren er complicaties? Allemaal belangrijke factoren.

Overigens zijn er verschillende soort stuitligging, kijk maar naar deze afbeelding. De baby die we zo op de foto’s geboren zien worden lag in een volkomen stuitligging, dus met beide benen recht omhoog.

Stuitbevalling inleiden

Als er gekozen is voor een stuitbevalling wordt er meestal gewacht totdat de weeen spontaan beginnen. Een stuitbevalling inleiden? Alleen als het medisch noodzakelijk is en bij hoge uitzondering doen ze een stuitbevalling inleiden. Tijdens de ontsluitingsfase kunnen de billen van de baby soms al wat eerder indalen in het bekken. Hierdoor kan de mama eerder persdrang ervaren. Tijdens de bevalling controleren ze de baby met een CTG.

De gyneacoloog wil wel graag dat er bij zo’n bevalling de ontsluiting en de geboorte vlot gaat. Anders volgt er alsnog een keizersnede. Want, bij een kindje in stuitligging kan geen vacuum (zuignap) of tangverlossing worden gedaan om het kindje helpen geboren te worden. Het is dus van belang dat het allemaal soepel verloopt.

Wat zijn de voordelen van een vaginale stuitbevalling ten opzichte van een keizersnede?

• Geen risico’s van een keizersnede

• Hierdoor minder risico bij zwangerschappen in de toekomst

• Je bevalt op een natuurlijke manier

• Kortere ziekenhuisopname

• Sneller herstel van de moeder

• Volgende bevalling eventueel thuis mogelijk

Wat zijn de nadelen van een vaginale stuitbevalling inleiden ten opzichte van een keizersnede?

• Hogere kans op opname van de baby op de kinderafdeling direct na de geboorte

Dit komt door een verhoogde kans op een moeizamer verloop van geboorte van het hoofdje. Maar, uit onderzoek blijkt dat een opname op de kinderafdeling na de geboorte weinig gevolgen heeft voor de ontwikkeling van het kind op lange termijn. Kinderen die geboren zijn in een stuitligging doen het op langere termijn net zo goed als kinderen in stuitligging geboren na een keizersnee.

• Verhoogde kans om tijdens de bevalling alsnog een keizersnede te krijgen

Foto’s van stuitbevalling

Dan nu de foto’s van de stuitbevalling! Bij een bevalling met hoofdligging zeggen ze: ‘het hoofdje staat’. Op onderstaande foto is hetzelfde aan de hand, alleen dan staan de billetjes. Er is wat meconium (poep) te zien, dit is echter geen teken van stress van de baby, maar komt door de druk op z’n buikje tijdens het afdalen in het geboortekanaal.

Hieronder is hij er al iets verder uit en zie je zijn bovenbenen steeds meer verschijnen. De paarsachtige kleur is normaal voor een baby en heeft niets met de stuitbevalling te maken volgens de fotograaf.

De tweede etappe van de bevalling volgt snel en er is een deel van de navelstreng te zien. Nog steeds heeft niemand hem aangeraakt.

Dit is misschien wel de meest bizarre foto! Dat hoofdje er zo uit… z’n mondje en neus al vrij. Hierna wordt hij opgevangen door de verloskundige en tussen de benen doorgegeven aan mama Raychel. De hele uitdrijving heeft 2 minuten en 28 seconden geduurd.

Hier zie je Raychel, haar man en verloskundige. Welkom op de wereld baby Silas!

Met hem gaat het intussen hartstikke goed, hij is inmiddels alweer bijna 2 jaar! Wil je de hele stuitbevalling van Raychel bekijken, doe dat dan op dit blog.

Meer artikelen over bevallen, zwanger zijn en baby’s in je tijdlijn? Volg Fitte vrouwen dan op Facebook of Instagram.

De informatie in dit blog komen o.a. uit de brochure van het Jeroen Bosch ziekenhuis.