Cynthia en haar dochter zijn natuurtalenten. Met veel plezier geeft ze al meer dan een half jaar borstvoeding, maar er is één groot obstakel. Haar vriend wil dat ze stopt, zodat hij ook een band met zijn dochter kan opbouwen. Hij noemt Cynthia zelfs egoistisch, omdat ze borstvoeding geeft.
Borstvoeding kunnen geven aan je kindje is prachtig. Zo geef je hem of haar een goede start in het leven mee. Van 1 tot 7 augustus is het wereldwijd Borstvoedingsweek, om aandacht te geven aan het voedden van je kindje.
Deze hele week lees je verhalen van mama’s met hun ervaringen met borstvoeding. De verhalen zijn van lezeressen en laten borstvoeding zien in al z’n facetten: eerlijk en bijzonder, moeilijk en mooi. Dat het niet altijd romantisch en rooskleurig is, lees je vandaag in het verhaal van Cynthia.
Mijn partner wil niet dat ik borstvoeding geef, het verhaal van Cynthia.
Wat waren vooraf je plannen met borstvoeding geven?
Ik heb altijd gezegd dat ik de borstvoeding gewoon wilde proberen en wilde stoppen wanneer ik weer aan het werk zou gaan. Onze dochter en ik bleken natuurtalenten. Tot het moment kwam dat ik dan moest gaan afbouwen om op tijd er vanaf te zijn voor ik weer ging werken. Toen heb ik mij toch maar in de kolf verdiept en hebben we uiteindelijk een goede kolf aangeschaft en ook hierbij afgesproken dat we wel zouden kijken, maar dat 6 maanden wel genoeg zou zijn. Ons dochtertje is nu 6,5 maand en ik hoef nog niet zo nodig te stoppen. We hebben in de kraamweek een top kraamhulp gehad en zij heeft mij ook echt laten zien hoe gemakkelijk het is en hoe goed voor ons kindje. Ik voed dus al langer dan ik misschien van plan was.
Waarom heeft je vriend problemen met de borstvoeding?
Tijdens mijn verlof hebben we natuurlijk geoefend met de fles. Bij mijn vriend ging het niet echt soepel maar bij mij wel. We gaven er weinig aandacht aan. Zou wel goed komen als ik aan het werk zou gaan.
Ondertussen drinkt ze bij iedereen de fles behalve bij haar vader. Mijn vriend is zwaar gefrustreerd en als ik dan een avondje weg wil dan is de spanning te snijden waardoor ze de fles natuurlijk helemaal weigert.
Ondertussen wil mijn vriend dat ik stop met de borstvoeding zodat hij “een band kan opbouwen” en vindt mij egoïstisch omdat ik borstvoeding geef. Dat zei hij natuurlijk in een ruzie na een zoveelste flesweigering (die ze gelijk dronk toen ik de fles aanpakte, en gelijk weer stopte toen mijn vriend de fles weer vast hield.) Op de opvang speelt ze ook wel met de speen en kan het soms ook wel even duren, maar daar nemen ze er dan meer de tijd voor en zij hebben die spanning niet. Daar drinkt ze dus wel uit de fles.
Waarom denk je dat je dochter de fles met gekolfde melk weigert bij je vriend?
We hebben net een paar weken vakantie gehad. Als mijn vriend het had gewild, dan had ik gekolfd en konden we oefenen met de fles, maar dat initiatief nam hij niet. Ik heb de vakantie echt gebruikt om te genieten van de voedingsmomenten en nu de hapjes goed gaan (ze is een flinke eter) gaan we wel afbouwen, maar dat is mijn keuze. Het geeft mij meer vrijheid en het kolven op mijn werk ben ik zat. Of het de oplossing is voor mijn vriend, ik weet het niet. En het gaat meer werk zijn, juist voor mijn vriend. Ik maak nu de flesjes en de kolf spullen schoon, maar straks moet hij naast de flesjes maken en geven, ook ze schoonmaken.
Kun je omschrijven wat zo lastig aan deze situatie voor jou?
Ik hoef geen langvoedster te zijn. Wil niet dat mijn dochter straks met woorden kan vragen om de borst, maar ik wil wel stoppen wanneer ik daarvoor kies. De bijvoeding doet mijn vriend en dat gaat top. Toch sluimert het want na de ruzie zwijgen we het dood. Bij een eventueel volgend kind wil mijn vriend door dit alles niet meer dat ik borstvoeding geef en dat vind ik heel moeilijk.
Foto door Veronika G Photography via Instagram
>> Heb jij problemen met je partner gehad tijdens de borstvoedingsperiode?
Sorry, maar ik vind jouw vriend toch echt de egoïst in dit verhaal. Wat een kinderlijk gedrag, heb er eigenlijk geen goede woorden voor. Of je borstvoeding of de fles geeft maakt echt niks uit of ze de fles wel of niet weigert. Er zijn al zo weinig vrouwen die ‘langere’ tijd voeden en dan door dit soort bizarre argumenten ga jij je volgende kind straks volstoppen met kunstmatige troep? Je bent echt gek en je vriend is helemaal raar bezig. M’n oudste heb ik een jaar gevoed en mijn man heeft bij de 2 niet eens gevraagd of ik borstvoeding wilde geven, dat gingen we gewoon doen.
Succes met de keuzes maar die vent van jou moet zich nog maar eens achter de oren krabben over wat het betekent om partners te zijn, dat is namelijk meer dan alleen maar je eigen keuze erdoor te drukken.
Sorry maar ik val nogal over de zin met “kunstmatige troep”. Prima dat jij borstvoeding kon geven, hier ging het niet omdat ik geïnfecteerd was en mijn dochter daardoor op sterven lag. Dus ik heb haar die “troep” moeten geven volgens jou. Nou ze is hartstikke gezond!
Daarnaast vind ik inderdaad wel dat dat je gelijk hebt qua egoïstische vriend. Ik denk dat als hij niet met zoveel spanning de fles geeft het kindje veel makkelijker bij hem ook zou drinken met afgekolfde melk.
Ben het met Nicole eens dat het niet respectvol is om het over ‘kunstmatige troep’ te hebben. Het is een groot geluk als borstvoeding goed gaat, maar flesvoeding is een uitstekend alternatief.
Hoe is jullie relatie verder? Hebben jullie gemeenschap?
Mijn libido was ver te zoeken. Mijn dochter is nu bijna 19 maanden en nu komt het enigszins. Tot nu toe krijgt dochterlief nog de borst (ook vast voeding en water te drinken hoor!) en ik had net als jij niet verwacht dat het eerste halfjaar borstvoeding eigenlijk wel goed ging. De vader van mijn dochter vind het ook niet leuk dat hij geen relatie kan opbouwen zoals hij dat met zijn andere (flesgevoede) kinderen deed. Hij vond het ook niet leuk dat hij niet meer aan “zijn borsten” mocht zitten.
Ik ben van mening dat je ook op andere manieren een band met je kind kan opbouwen. Ze kunnen een bijvoorbeeld dagelijks even met ze spelen, verhaaltje voor lezen, in badje doen… en als ze echt willen flesje geven. Maar dat heeft de man ook zelf in de hand, want als hij niet rustig is of gefrustreerd voelt je kind dat ook. Het is makkelijk de vrouw de schuld te geven dat het aan de borstvoeding ligt, terwijl mannen vaak niet eens genoeg hun best doen om betrokken te zijn bij de opvoeding.
Sterkte met alles!
Dapper dat je dit verhaal verteld!
Ik kan me goed voorstellen dat het voor jullie beiden een lastige situatie is geworden.
Borstvoeding geven is gezond en hoort bij de natuur, echter zou je vriend de voeding natuurlijk ook kunnen geven uit een flesje (gekolfd). Vervelend wanneer je kindje dan weigert, je vriend voelt zich afgewezen. Een normale reactie. Maar het ligt niet aan hem. Het is een eveneens een natuurlijke reactie van je kindje om voorkeur te hebben voor de moeder. Dit trekt later wel bij!
Je vriend heeft nog alle tijd om van zijn kind te genieten, en uiteraard is papa-tijd ook belangrijk. Maar geloof me, mijn zoontje van 1,5 jr. is nog steeds meer mama-fan… soms zelfs voor mij lastig om te zien. Maar doordat we veel papa-tijd hebben zie ik dat de band tussen hem en zijn zoon sterker wordt, maar daar is tijd voor nodig….
Als het goed is heb je nog een heel leven voor je!
Geniet ervan, samen, maar ook apart van elkaar! 🙂
En stoppen met bv, is toch prima? Wanneer het je eigen keuze is tenminste, dan gewoon doen!
Heftig verhaal dit maar deels ook herkenbaar.
Je partner plaatst je zo in een positie waarin je moet kiezen tussen je partner of je kind en het daardoor nooit goed kan doen.
Bij ons is borstvoeding ook een gevoelig gespreksonderwerp hoewel mijn vriend er wel helemaal achter staat dat ik het geef en mij goed helpt als ik het geef. Het probleem ontstond de eerste week toen mijn dochter zich door overproductie zich een avond zo begon te verslikken waardoor ze blauw aanliep en stopte met ademhalen. Hierdoor werd ik bang om haar opnieuw aan te leggen. Mijn vriend heeft toen, waarschijnlijk in paniek, geroepen dat ze dan maar de hele nacht geen eten moest krijgen en we het de volgende dag met de Kraamzorg zouden overleggen. Een opmerking die ons op dat moment niet dichter bij elkaar bracht. Het was een lange eenzame nacht met een dochter met honger en borsten die op knappen stonden… De Kraamzorg heeft ons inderdaad geholpen en twee dagen lang heeft ze een flesje met afgekolfde moedermelk gekregen terwijl ik de productie aan het reguleren was.
Dit was, na twee nachten flesjes geven, de aanleiding voor de volgende vraag van mijn vriend: “hoe krijgen we de nachtvoeding er zo snel mogelijk uit” Op dat moment was ons kleine meisje pas een week oud. Ik vroeg mij vooral af wie het nu het meeste last van had…
Ondertussen geef ik al bijna zes maanden met veel plezier borstvoeding, maakt mijn vriend trots foto’s van waar ik onze dochter in het openbaar allemaal voedt en hebben we toen ze ruim een maand was op mijn verzoek ook samen gekeken hoe we met enkele simpele aanpassingen in het voedingsschema overdag haar ’s nachts kunnen laten doorslapen. Daar ben ik echt heel blij mee maar als hij zelf iets aandraagt dan blijf ik dat moeilijk vinden…
Ik debk dat er veel meer speelt dan de borstvoeding. Dit is alleen wat er bij je vriend uitkomt maar zo te horen is hij Door meer dingen gefrustreerd of zit hij niet goed in zijn vel. Praat er samen en anders nog beter met een deskundige over! Hier ontstaat een kloof tussen jullie die misschien niet nodig is. Voor hem is het waarschijnlijk gewoon heel moeilijk allemaal en daardoor kan hij ook niet ontspannen op dit gebied. Logisch ook dat als het vaak niet wil hij het dan ook niet meer altijd als eerste keer kan zien. Doe waar jij je goed bij voelt vooral en blijf samen praten.