Dit is Gerard Janssen hij is journalist en schrijver. Hij heeft boeken geschreven over baby’s, kinderen, zwangerschap en opvoeden. Daarmee is hij een uniek exemplaar! Een gesprek.

Kun je jezelf even kort voorstellen?

Mijn naam is Gerard Janssen, ik heb Technische Natuurkunde gestudeerd in Delft en ben zelfs nog een tijdje Oceanografisch Onderzoeker geweest, maar ben uiteindelijk diskjockey geworden (samen met een vriend: de Easy Aloha’s) en gaan schrijven voor kranten als de Volkskrant en het Parool, tijdschriften als de Groene Amsterdammer en Vrij Nederland en uitgeverijen (Nieuw Amsterdam en Uitgeverij Snor). Ik schrijf af en toe grappen voor Dit Was Het Nieuws en ben nu ook researcher voor een documentaire over een Delftse Natuurkundige.

Jij bent één van de weinige mannen die schrijft over baby’s, zwangerschap, kinderen en opvoeden. Waar komt dit vandaan?

Toen ik een dochter kreeg wilde mijn vriendin me een handleiding voor dochters geven. Die bestond nog niet. Mijn vriendin is uitgever bij Snor en ik schrijf, dus hebben we het boekje maar zelf gemaakt. Dat boekje werd een succes. Dat ik als ‘expert’ wordt gezien is een beetje ongemakkelijk, want ik ben geen expert. Ik ben wel goed geïnformeerd, heb wel met veel wetenschappers gesproken en ben natuurlijk ervaringsdeskundige op het gebied van vaderschap. Mannen willen graag iets groots doen, denk ik. Een roman schrijven of een belangrijk naslagwerk. Over dingen, en niet over gevoelens en zo. Het was ook niet echt mijn idee om hierover te gaan schrijven, maar meer een idee van Annemarieke, mijn vriendin en de uitgever. Toen ik er eenmaal mee begon vond ik het wel heel leuk en bleek er ineens een mooi gebied braak te liggen.  

Kun je wat vertellen over je laatste boek?

Ik ben nu bezig met een zwangerschapsboek voor vrouwen, wat op zichzelf bizar is dat ik dat als man schrijf, maar het bleek dat ook veel zwangere vrouwen mijn ‘Zwangerschapsboek voor mannen’ prettig vonden. Iets minder voorzichtig en grappiger dan de gewone zwangerschapsboekjes.
Ik kan natuurlijk niet weten wat een vrouw precies doormaakt, maar kan net zo goed als een vrouw vertellen hoe een embryo zich ontwikkelt, welke hormonen een rol spelen en de onderzoeken lezen die verklaringen proberen te vinden waarom sommige zwangere vrouwen zin krijgen om stoepkrijt op te eten. En doordat ik wat meer afstand heb, kan ik wat losser en met meer humor schrijven.

Op dit blog komen veel jonge moeders, maar hoe krijg je nu jonge vaders aan het lezen?

De meeste mannen houden er volgens mij van als iets grappig en eerlijk is. En relativerend.

Hoe zie jij de rol van de vader in het leven van een kind en hoe doe je dat zelf?

Het is voor een kind beter als hij door twee mensen opgevoed wordt, of nog meer. Hoe meer mensen zich met een kind bezighouden, hoe meer talenten worden opgemerkt en hoe meer hij gestimuleerd wordt. En als de ene te voorzichtig is, kan de ander weer spannender dingen doen. Meestal vaders mannen wat meer humor en fysieke spelletjes. Een kind kan overigens ook prima door twee vrouwen opgevoed worden. Twee moeders zullen ook allebei een andere rol kiezen. Ik probeer zelf een aardige en inspirerende vader te zijn, maar dit lukt natuurlijk vaak niet zo goed.

Wat was je laatste goede inzicht waarvan je dacht ‘dat moet in een boek’?

Ik las niet zo lang geleden over onderzoek over hoe belangrijk stoeien is voor ontwikkeling van kinderen. Dat vind ik wel belangrijke informatie.

>> De boeken van Gerard zijn hier te bekijken! Hij schreef ‘Vaders, Hoe Doen Ze Het Toch?’, ‘Dochters!’, ‘Zoons!’, ‘Zwangerschapsboek voor Mannen’, ‘Echte Vaders’, ‘Operatie Opvoeden’, ‘Bedankt Juf/Meester’, ‘Op de Achterbank’ en ‘Vrolijk in 3 en een halve Maand’. Deze laatste titel is ook in het Engels vertaald.

foto: twitter.com/gerardusjanssen