Laatst was ik even in de Primark. Alle kleine kinderen die ik daar zag waren aan het zeuren, huilen of klagen. Mama… ga toch alleen shoppen!
Kinderen vinden het niet leuk
Meteen een disclaimer. Zelf was ik zonder kids. Dit soort dingen vallen me namelijk alleen op als ik ze zelf niet bij me heb. Alsof ik dan meer oog voor mijn omgeving heb. Verbetering: dan heb ik oog voor mijn omgeving. Ineens zie ik het heel scherp. Kinderen vinden het niet leuk. Winkelen. Ik heb medelijden met het huilende kind in de buggy, die volgestouwd met kleerhangers door de paden wordt geduwd. En hij krijgt nog op z’n kop ook. Terwijl: hij heeft géén idee wanneer het ophoudt. Mama zegt: we gaan zo. Maar wat is zo? En waarom loopt ze dan weer terug? En waarom wacht ze met mij duwen? Ik heb ook medelijden met de moeder. Ze heeft stress.
Er moet toch eten op tafel
Een collega zei laatst gepikeerd tegen me: ‘Ik zie eigenlijk alleen maar ontevreden kinderen in de supermarkt’. Hij heeft geen kinderen, dus oog voor zijn omgeving, en hij heeft gelijk. Een kleine uitzondering daar gelaten.
Punt is: er moet eten op tafel en dus neem je ze mee. Met een eigen karretje (en het risico dat je na 50 meter dat kleine karretje, de kinderwagen én je peuter moet meezeulen) probeer je het nog een beetje leuk te maken. “Pak jij de wortels maar”… “Nee, geen paprika, die hebben we nog… nee, leg die maar terug. Geef maar aan mama, geef maar. Nee, alleen wortels.” En vakkundig het koekpad mijdend, waggel je door de paden, excuus, snelwandelend. Om zo snel mogelijk bij de kassa te zijn en niemand meer tot last te zijn. De supermarkt in met kinderen, dat moet nu eenmaal wel eens. Maar zo snel mogelijk weer buiten staan, met je neus in de wind.
Maar… maar. Even. De H&M? De Zara? Of -bewaar me- de Primark? Gewoon geen goed idee, nooit. Shop online of probeer oppas te regelen zodat je zonder kinderen kan winkelen. Is veel leuker, ook voor jezelf.
Ging ook zonder kids hoor als het even kon wel als heel lang geleden
Nu is het gezellig als mijn 2 dochters meegaan 29 en 24 jaar
Ik vind dat ook altijd zo’n sneu gezicht, zeker op een zaterdag: moeders (en vaders) die de kinderwagen door de mensenmassa en de krappe gangpaden manoeuvreren en ondertussen proberen te shoppen. Ik krijg er al stress van als ik het zie. Heb het één keer gedaan toen F nog kleiner was, uit pure noodzaak. Het zweet stond me op mijn rug, dus dat was ook meteen de laatste keer. Ik denk ook dat je betere keuzes maakt (geen overhaaste beslissingen) als je rustig alleen shopt. 🙂
Dat laatste is zéker ook waar… als je de tijd hebt voor shoppen, kun je veel beter nadenken 😉 Ik snap ook zeker dat het voor gezinnen allemaal op het weekend aankomt en je dus soms wel genoodzaakt bent te gaan, maar leuk is het bijna nooit!