Jolinda was dolgelukkig toen ze na 16 maanden proberen eindelijk zwanger was. Inmiddels is ze mama van een prachtige dochter. Als gastouder past ze ook op andere kinderen, want fulltime thuiszitten was niks voor haar. Lees de ervaringen van Jolinde.
Jolinde Klapwijk 28 jaar, mamma van Anoa van 1,5 & getrouwd (eind 2010) met Harmen, instagram jolinde86.
Wat voor soort moeder ben jij?
Ik denk dat ik een vrolijke, liefdevolle, duidelijke mama ben. Ik probeer duidelijke grenzen te stellen en zo consequent mogelijk te zijn. Dat laatste is niet altijd even makkelijk en daar struikel ik nog regelmatig over. Als het nodig is ben ik best wel eens streng voor Anoa, alhoewel ik soms ontzettend om haar ondeugende streken moet lachen.
Omdat ik pedagogiek gestudeerd heb, heb ik best wat achtergrond kennis over bepaalde zaken, maar toch heb ik soms een blinde vlek wat mijn eigen kind betreft. En dan ineens lees ik weer iets en denk ik, oja dat kan ik ook proberen en zo leer ik elke dag weer een beetje meer.
Ik speel graag samen met Anoa, maar laat haar ook lekker zelf haar gangetje gaan. Soms doen we lekker gek en dansen samen op de meest foute muziek.
Hoe was je zwangerschap?
Na 16 maanden wachten was ik eindelijk zwanger, wauw wat een wonder. De eerste drie maanden, moe moe moe. Daarna tot 35 weken eigenlijk nauwelijks problemen gehad, ontzettend genoten van het zwanger zijn. Toen ineens een veel te hoge bloeddruk dus overgedragen van verloskundige naar gynacoloog en dus ook een klinische bevalling.
Hoe heb jij je dochter op de wereld gezet?
Anoa werd met 38 en 4 dagen geboren in het ziekenhuis. De bevalling was spontaan op gang gekomen en het ging ook best snel. Binnen 11 uur was Anoa geboren. De weeën waren goed te doen, alleen in een weeënstorm van anderhalf uur van 5 naar 10 cm was geen pretje. Harmen mocht in de 1,5 uur echt niet weg. Op het moment dat ik aan pijnstilling begon te denken, kreeg ik persweeën en mocht ik eindelijk wat doen. Dat was een heerlijk gevoel en na een klein uurtje werd Anoa geboren.
Kwam je weer op gewicht na de zwangerschap?
Voor mijn zwangerschap was ik behoorlijk wat kilo’s kwijt geraakt, dus die moesten er na de bevalling wel weer af. Eigenlijk ging dit vanzelf. Ik heb 6 maanden borstvoeding gegeven en door al het trotse wandelen achter de kinderwagen gingen de kilo’s er vanzelf af. Op gegeven moment zelfs lichter dan net voor mijn zwangerschap. Maar het eraf houden is wel ontzettend lastig
Hoe houd jij je relatie goed en leuk?
Door af en toe bewust de telefoon, tablet en laptop weg te leggen genieten we samen van een leuke film op tv, een spelletjesavond en zo 1 x in de 3 maanden een avondje weg. Dan gaat Anoa een nachtje logeren bij opa en oma. Feest voor iedereen!
Lees alle andere Mamamaandag blogs hier
Ben je bewust bezig met de voeding van je kind?
Ik heb 6 maanden borstvoeding gegeven en vanaf 4 maanden kreeg Anoa ook groente en fruit hapjes. Door in de weekenden flinke hoeveelheden zelf te maken en daarna in te vriezen kreeg ze elke dag vers. Dat vind ik echt belangrijk, lekker vers en gezond. Ze was net 10 maanden en toen gingen we op vakantie naar Italië. Wel voor nood potjes meegenomen, maar daar moest ze niets van hebben. Tijdens de vakantie heeft ze heerlijk mee gesmuld van de pasta’s en pizza’s en thuis gekomen niets meer gepureerd. Omdat wij zelf geen zout toevoegen kon ze zo mee eten, scheelde gelijk een hoop tijd.
Ben je veranderd sinds je moeder bent?
Ja! ik denk dat ik een stuk geduldiger ben geworden en ook een stuk relaxter. Alles kost gewoon een stuk meer tijd, dus neem ik die ook. Ik maak me ook een stuk minder druk om zaken waar ik voorheen echt wel van wakker kon liggen. Ik geniet enorm van Anoa en samen op stap is het leukste wat er is. Natuurlijk wil ik soms ook zelf even op stap, dat doe ik dan in het weekend en daar krijg ik dan weer een boost energie van zodat ik weer een leuke mama kan zijn.
Moeders voelen zich vaak schuldig over van alles. Dat herken je vast. Waarover gaat dat bij jou?
Natuurlijk heb ik daar ook last van. Vooral toen ik nog op een kinderdagverblijf werkte. Anoa ging naar een ander kdv en maakte nog langere dagen dan ik. Na drie dagen werken had ik het idee dat ik mijn kind nauwelijks had gezien. Dat was ook een van de redenen waardoor ik ervoor koos om te stoppen met werken. Dit duurde alleen niet lang, ik merkte al snel dat fulltime thuis zijn niet echt mij ding is. Nu werk ik alweer een aantal maanden als gastouder, ideaal want Anoa kan gewoon mee.
Daarover doorgaand: wat vind je moeilijk aan het opvoeden?
Ik doe veel op gevoel, maar leun daarbij ook wel op de kennis die ik heb opgedaan tijdens mijn studie en mijn werk. Soms is dat gevoel even de weg kwijt en weet ik het ook even niet meer. Dan kom ik mijzelf tegen en ben ik even boos op mijzelf en alles wat daarbij komt. Gelukkig drijft die bui vaak snel over en kan ik de knop weer omzetten. Het helpt dan ook wel om dat lieve snoetje van mijn dochter te zien, daar kan ik dan weer helemaal van smelten.
Is er iets wat je nu als moeder doet, waarvan je van te voren had gedacht: zo ga ik NOOIT worden?
Oeps, ik had nogal een uitgesproken mening over bepaalde zaken en natuurlijk ben ik op sommige dingen heel hard terug gekomen.
Zo zou ik nooit mijn kind in ons bed laten slapen. Haha als je een paar slopende nachten met een ziek kind hebt gehad kom je daar echt wel op terug.
Wat is jouw grote vreugde als moeder?
Ik ben enorm gelukkig met ons vrolijke, gezonde, lieve meisje, samen met de liefde van mijn leven.
Geef een reactie