Deel 2 van mijn review over de Nederlandse versie van de Amerikaanse hitserie The Biggest Loser. Ik vertelde je gisteren over enkele opvallende verschillen. Ik zoom vandaag in op de onvermijdelijke drama’s en blessures en ik verklap wat deze ‘Zwaarste afvalrace ter wereld’ voor mij persoonlijk betekent. Best veel, namelijk.
1. Het grote drama
In de eerste afleveringen worden de kandidaten voor de eerste keer gewogen en wordt het startgewicht bekend. De quasi geschokte blik van de trainers als ze het startgewicht van de kandidaten te zien is priceless. Zie de foto bovenaan dit blog.
Hier grijpt trainer Sandra naar haar voorhoofd in pure wanhoop over de schade die de kandidaat zichzelf heeft aangedaan. Yeah right. Bij dit beeld hoor je de producer bijna zeggen: “Ja, nu hebben we een covershot nodig dat je even heel erg geschokt doet… grijp maar naar je hoofd ofzo” Een slechte soap, dat is het. En ach, de ontredderde blik van harige Mark als hij zijn gewicht ziet.
“Wat vind je ervan?” vraagt presentatrice Marlayne. “Ik denk dat dit me alleen maar meer vastberaden maakt” zegt Mark. Ik geloof hem niet. The Biggest Loser is drama, dat klopt.
Wat ik mis in de Hollandse versie is de educatieve toon. Er komt een kok langs die laat zien hoe je een gezonde pasta maakt. Maar het blijft oppervlakkig en de kijker kan het net niet helemaal meemaken. Er is weinig inzicht in de trainingen van de kandidaten en in hun voedingspatroon. Jammer. Hierdoor wordt de indruk bevestigd dat het hier puur draait om (dikke) aapjes te kijken en niet om de kijker te stimuleren zijn eigen levensstijl onder de loep te nemen. Deze kandidaten eten echt heel slecht thuis, anders wordt je niet zo dik. Kennelijk is er dus bij een grote groep Nederlanders nog steeds weinig echte kennis over voedsel. In godesnaam, onderwijs deze mensen dan uit liefde, en geef ze handvaten mee.
2. Lieve Elbi
Het meest verdrietig werd ik toen kandidate Elbi naar huis ging. Ze weegt 119 kilo en kan geen kinderen krijgen door haar overgewicht.
Afvallen is dus een noodzaak. Maar Elbi raakt lelijk geblesseerd aan haar schouder en kan niet goed meer trainen. Ze wil zelf opgeven en naar huis. Dat gaat niet zomaar. “Bij de eerste de beste tegenslag opgeven is geen optie!” horen we trainer Sandra zeggen. “Waarom was je hier? Nou? Jij wil toch kinderen? Jij bent hier toch niet voor jezelf? Dit is je enige kans op een kind!” praat ze verder. Ok, eerlijk: als je heimwee hebt en een blessure en je geeft daarom op, dan ben je niet echt een doorzetter. Maar iemand zo proberen om te praten en haar op zo’n pijnlijke manier voor het blok zetten vind ik smakeloos. Bovendien is het niet eerlijk. Afvallen kan Elbi ook thuis, echt. Ze moet zichzelf alleen uit de slachtofferrol trekken.
3. Het programma heeft mij geïnspireerd
Ik zal heel eerlijk zijn. The Biggest Loser USA heeft veel voor mij betekend. Nu denk je, whut?! Maar het is waar. Toen ik gepassioneerd raakte over sporten kon ik uren naar afleveringen kijken. Ik vind het inspirerend hoe de kandidaten langzamerhand van futloze en zeurende mensen veranderen in atleten die de wereld aankunnen. Als ik zelf op de traidmill stond dacht ik aan wijsheden die ik geleerd had tijdens het programma. De mantra’s van de trainers gingen door mijn hoofd: “Hard work, dedication!” “Stand up and finish what you started!” Er zijn zelfs seizoenen van The Biggest Loser waar de overgebleven kandidaten in de laatste aflevering een marathon rennen. Ja, een marathon.
THE BIGGEST LOSER — Episode 1212 — Pictured: (l-r) Courtney Rainville, Patrick Ferrari, Ramon Medeiros, Jessica Limperet, Vinny Hickerson, Jennifer Rumple, John Rhode — Photo by: Trae Patton/NBC
Ik vind The Biggest Loser Holland inspirerend. Ik vind het heerlijk om te kijken naar mensen die hun leven veranderen door sport, trainen en gezond eten. Bovendien komen de Amerikaanse trainers Bob Harper en Jillian Michaels op mij redelijk authentiek en eerlijk over. Het nieuwe seizoen begint 8 oktober en die ga ik zeker volgen. Maar deze SBS versie, mwah. Nee. Het raakt me niet. Te gescript, te oppervlakkig en niet informatief genoeg wat mij betreft.
4. Volg Fitte Vrouwen op de voet
Deze blog bestaat nog maar net! Het zou super zijn leuk als je me gaat volgen via de social media. Zo zie je het meteen als ik weer een nieuwe blog heb geplaatst. Ik ben te vinden op Facebook, Instagram, Bloglovin en Twitter. Klik op de linkjes om me te gaan volgen of mij digitale liefde of een aanmoedigings-like te geven! Thanks.
Instagram @fittevrouwen
Twitter @fittevrouwen
Bloglovin klik op ‘follow’ en ik verschijn dagelijks in je overzicht
Comments