Het ene kind hapt een boterham keurig uit, tot aan de korsten en vindt de boterham dan op. En wil een nieuwe. De ander eet braaf de korsten op. En dat terwijl iedere moeder denk ik het liefst een kind heeft die z’n brood gewoon op eet. Hoe krijg je een korst-lover? Of een korst-hater waar je vrede mee hebt?

Geen korstjes eten

Het kindje van een kennis van mij eet zo slecht warm eten, dat ze allang blij zijn dat hij z’n brood wél eet. En dan maar zonder korst. Maar ik moest even slikken toen hij bij ons at en na drie happen zachte boterham om een nieuwe vroeg. “Je hebt nog toch” probeerde ik nog. Maar nee, korst is een no-go. Ik vind het voedselverspilling om één derde van het brood weg te gooien.

Zachte stukken brood en snijtechniek

Eerlijk is eerlijk, mijn kinderen eten ook het liefste de zachte stukken van het brood. Ik probeer het brood zo te snijden dat er aan bijna elk stukje een stuk korst zit, en daar heb ik inmiddels mijn tactieken voor. Komtie.

Bij ons thuis werkt dit al van jongs af aan. Ik koop ook af en toe harde broodjes bij de supermarkt voor tussen de middag (omdat ik dat zelf zo heerlijk vindt…) maar ook om te wennen aan een harde korst. Toch zal ik nooit een moeder veroordelen wiens kind de korsten laat liggen, het lijkt me echt vreselijk als je kind superslecht eet. Dan zou ik ook kiezen voor de weg van de minste weerstand en blij te zijn dat ‘ie iets binnen krijgt aan voeding en vezels. Dan maar hopen dat ze ooit leren dat korsten het aller-allerlekkerste aan het brood zijn. Zelf eet mijn oudste zoon al tijden bijna geen warme groente meer, alleen rauw. Zou ook een hoofdpijndossier kunnen zijn, maar ik probeer niet teveel te stressen.

Eet jouw kind korsten? Hoe heb jij dat aanpakt?