De samenleving realiseert zich onvoldoende wat voor een drama het is om ongewenst kinderloos te blijven, zeggen experts in De Volkskrant. “Vrouwen denken dat ze tot hun 40ste hebben, maar als ze ooit een kind willen, moeten ze veel eerder beginnen.”
Het artikel wat ik las heet: “40 jaar en kinderwens, is dat niet te laat?” Aan het woord een fertiliteitsarts en een hoogleraar voortplantingsgeneeskunde. De een moppert: ‘Mensen lezen over een beroemdheid die op haar 45ste nog een kind heeft gekregen en denken: zie je wel, ik heb nog alle tijd. En als het niet spontaan lukt, kan de dokter vast nog helpen. Maar raad eens? Dat valt tegen. We kunnen veel meer dan twintig jaar geleden, maar als je eenmaal 40 bent geweest, zijn de mogelijkheden beperkt. En na je 42ste is de kans om met je eigen eicellen zwanger te worden echt minimaal.’
Voorbeelden van vrouwen die op latere leeftijd nog moeder worden zijn bijvoorbeeld Halle Barry (47 jaar)
De Canadese zangeres Celine Dion had eerst een miskraam en maar liefst zes mislukte IVF behandelingen voordat ze uiteindelijk toch een tweeling, Nelson en Eddie, kreeg toen ze 42 jaar oud was.
(Overigens is de man van Celine kort geleden overleden, hij werd 73 jaar.)
Andere oudere moeders zijn Mariah Carey (40), Madonna (38 en 42) en Gwen Stefani (44).
Kennis schiet te kort
De kennis over de zwangerschapskansen op hogere leeftijd schiet tekort, zeggen medici en onderzoekers. De cijfers variëren nogal afhankelijk het onderzoek waar je naar kijkt. Dit zijn de feiten waarop medici zich baseren en waarover redelijke consensus bestaat.
Maandelijkse kans op natuurlijke zwangerschap:
Vrouwen tot 30 jaar: 1 op 4
Vrouwen vanaf 35 jaar: 1 op 8
Vrouwen vanaf 40 jaar: 1 op 33 tot 1 op 17
Volgens de experts realiseert de samenleving zich onvoldoende wat voor een drama het is om ongewenst kinderloos te blijven, zeggen Fauser en Flierman. De stress van de behandelingen. De wanhoop van mensen die hun spreekkamer met lege handen verlaten. ‘En de dingen die mensen dan tegen je zeggen, om je te troosten.’
‘Kop op! Het komt wel goed.’
‘Zet het van je af. Zul je zien dat je zó zwanger bent!’
‘Kijk naar wat je wél hebt.’
‘Een kind is ook niet zaligmakend, hoor.’
Maar ook: ‘Waar trek je de grens?’
Maar waarom de kinderwens uitstellen? In de praktijk merkt de dokter de volgende dingen: ‘geen relatie, druk met werk, eerst die mooie reis maken: mensen stellen het ouderschap meestal niet bewust uit, maar de maanden stapelen zich op en ongemerkt worden het jaren.’
Ongewenst kinderloos
Ongewenste kinderloosheid overkomt meer dan 10 procent van de vrouwen tussen 35 en 42 jaar. Ook wordt het kindertal vaak – onvrijwillig – bijgesteld: maar één in plaats van twee.
Lees het hele artikel op de pagina van de Volkskrant. En een hele dikke kus voor ieder die graag (nog) een kindje wil, maar bij wie het zo mag zijn… of die nog midden in een traject zit. Ik hoop dat je dromen zullen uitkomen.
Foto: Melissa Jean via Instagram
>> Wat denk jij: wachten Nederlandse vrouwen inderdaad te lang met kinderen krijgen?
Ik ben bang dat vrouwen inderdaad te lang wachten. Wij hebben ook ivf behandelingen gehad en dat ging al niet van een leien dakje terwijl ik pas 23 was. Met mijn man is niks mis. En de risicos op complicaties worden ook wel groter als je ouder bent.
Ja, ik denk van wel. Ik was heel vroeg met onze tweeling en het ging heel makkelijk. Nu ruim 7 jaar later wil het zwanger worden niet meer lukken. Ik ben net 31 en ben blij dat ik mijn jongens al heb gekregen, maar de kinderwens blijft en nu wil het al een jaar niet lukken om zwanger te worden.
Ik kan me voorstellen dat de opmerkingen die worden gemaakt ”kop op” en ”het komt vast wel goed” en ook de anderen echt niet ok zijn om te zeggen. Dat voel ik nog wel aan 😛
Ik heb een aantal vrienden die in een medisch traject zitten en ik vind het soms nog steeds lastig wat te zeggen. Natuurlijk heb ik een luisterend oor en probeer ik er ”gewoon voor ze te zijn”. Toch merk ik dat ik snel de neiging heb om iemand te willen opvrolijken, bemoedigen of moed in te spreken. Dat is een soort automatische reactie als iemand anders down is of verdrietig. Maar dat kan dan juist ongevoelig overkomen.
Ik kan me herinneren dat je een blog had geschreven over ”wat wel en niet te zeggen na een miskraam”. Heb je ook iets geschreven over wat wel en niet te zeggen (en wat wel en niet te doen) tegen vrouwen/koppels waarbij hun kinderwens helaas niet zo vanzelfsprekend vervuld wordt? En op wat voor manier je er voor hen kan zijn op een manier dat ze écht iets aan je hebben?
Thanks, Marianne
Hee Marianne, wat lief van je dat je er voor een goede manier voor je vrienden wil zijn en daar bewust over nadenkt. Ik zal eens kijken of ik binnenkort kan bloggen (met hulp van ervaringsdeskundigen) over wat wel/niet te zeggen en doen bij vrouwen die in die situatie zitten. Liefs!