Tijdens mijn werk zag ik een foto van een meisje, Adi Hudea, langskomen die me diep, heel diep raakte. Ik werk in de journalistiek en dus ben ik de hele dag bezig met nieuws. Daar kijk ik op een professionele manier naar, maar heel soms gaat het daar voorbij en wordt het iets persoonlijks. Ik denk dat het te maken heeft met mijn moederhart.

Een foto van een Syrisch meisje dat verschrikt haar handen omhoog houdt, ging deze week rond op Twitter.

“Ik gebruikte mijn telelens, maar zij dacht dat het een wapen was”

Dat zegt fotograaf Osman Sağırlı tegen de BBC. “Ik realiseerde me pas dat ze doodsbang was, nadat ik de foto had gemaakt”, vertelt Osman aan de BBC. “Ik keek naar de foto en zag dat ze op haar lip beet en haar handen omhoog hield. Normaal rennen kinderen weg, verbergen ze hun gezicht, of lachen ze wanneer ze een camera zien.”

Osman maakte de foto van het vierjarige meisje Adi Hudea vorig jaar december, toen hij in het Syrische vluchtelingenkamp Atmeh was, vlakbij de Turkse grens. Adi had met haar moeder 150 kilometer afgelegd om bij het kamp te komen.

De foto werd in januari voor het eerst in de Turkse krant Türkiye geplaatst. Pas toen de fotojournaliste Nadia Abu Shaban uit Gaza de foto vorige week had gedeeld, ging die viral.

Och, klein lief meisje toch. Mijn moederhart breekt. 150 kilometer gelopen met haar moeder, van Amersfoort naar Groningen. Op de vlucht. Vier jaar nog maar, maar al zoveel angst in haar ogen. Ik zie haar, maar ik zie ook mijn zoon. En die zoon, die had ik vroeger nog niet en daarom raakt dit me nu nog 100 keer harder.

Wat kan je wél doen voor Adi Hudea?

Ik wil iets doen. Als eerste ga ik googelen. Leeft ze nog en is ze veilig? Ik kan niks vinden. Dan besluit ik dat te doen wat ik altijd doe als het gaat om leed in de wereld. Ik ga me richten op mijn eigen omgeving en mijn machteloosheid proberen om te zetten in iets moois.

Deel in je eigen rijkdom

Met geld kan je veel mooie dingen doen en betekenen voor andere mensen. Kies bewust je doelen uit en wees gul.

Zorg goed voor je eigen kinderen

De moeder van Adi bracht haar dochter in veiligheid en geeft haar hopelijk twee armen om haar heen, ondanks haar eigen vreselijke situatie. Doe dat ook voor je eigen kinderen. Je omstandigheden kan je niet altijd kiezen, maar je kan wel zielsveel van je kinderen houden.

Geef je tijd en liefde aan iemand buiten je familie

Natuurlijk is er je eigen familie aan wie je soms je handen vol kan hebben. Maar het is ook goed om daarbuiten iets te doen voor de wereld om je heen. Je stad, je dorp, je straat. Er zijn meer dan genoeg dingen te doen qua vrijwilligerswerk.

>> Wat denk jij van dit alles? Had je de foto ook al gezien, en wat vind je ervan?