De weegschaal en de spiegel liegen niet. In periode van zorgen om de gezondheid van je kind of een familielid is het oh zo moeilijk om goed voor jezelf te zorgen. Waarom komt een vrouw met zorgen aan? En hoe komt het weer goed?
Mijn leven staat stil. Al een maand zijn we intensief met mijn zoon bezig (lees hier waarom) en is mijn eetpatroon van de kaart en ben ik weken niet in de sportschool geweest. Hoewel ik al een jaar of 5 nu redelijk evenwichtig ben qua gewicht, sport en voeding, sta ik er versteld van hoe makkelijk je ook weer off track bent. Tijd voor een liefdevol schopje onder mijn hol! Want de weegschaal én de spiegel liegen niet. Door deze dingen ben ik zover gekomen.
1. Gezond eten is plannen en je hebt andere dingen aan je hoofd
En die tijd moet je hebben én maken. Soms heb je die ruimte niet in je hoofd. Een gezonde lunch met bijvoorbeeld een salade en een ei, dat moet je plannen. Zorgen dat de boodschappen in huis zijn en je tijd hebt die lunch te bereiden. Zeker als je in het ziekenhuis hebt en ze standaard een oer-Hollandse broodmaaltijd (als ontbijt en lunch) aanbieden zonder veggies.
2. Gezond eten en sporten kost moeite en die energie heb je niet
Ongezond eten is makkelijk. Het wordt overal aangeboden. Brood, pasta, patat: het is in overvloed te krijgen in het ziekenhuis/langs de snelweg. Mocht je toch zelf boodschappen hebben gedaan, dan is de keuken en de koelkast aan het eind van de gang buiten je kamer. Je bent lang niet altijd in de gelegenheid je kamer af te gaan. Laat ik over sporten helemaal niet hebben.
3. Je zoekt troost en afleiding in eten
Ik heb weer ervaren dat je puur uit verveling kan gaan eten. Gewoon, om wat te doen te hebben. Dat je vol zit, maar toch door blijft eten. Vreselijk gevoel.
Waarom komt een vrouw met zorgen aan?
Je hoort vaak dat mensen die zorgen of verdriet hebben dichtklappen en niks meer door hun keel kunnen krijgen. Well, I’m not one of them. Ik ga juist veel eten en met die gevolgen moet ik nu weer even leven. Hoe kom je eruit? Heel simpel. Begripvol zijn naar de situatie en vervolgens liefdevol jezelf een schop onder de kont geven. Nee, geen Tony, Sultana, boterhammen met hagelslag en kaas uit het vuistje meer. Geen kroket-schotel als avondeten. Geen opwarm lasagne. Klaar! Ik weet heel goed hoe het wél moet en uit ervaring weet ik dat het begin weer moeilijk is. Ik weet ook dat ik juist door mezelf weer te voeden met groente, gezonde vezels, eiwitten en fruit ik veel beter in mijn vel kom en deze heftige tijd beter aan kan. Ik heb gewoon geen zin om naast de zorgen die ik aan mijn hoofd heb me ook nog druk te moeten maken over mijn gewicht. Maak er in de huidige situatie het beste van!
Sporten is een iets ander verhaal. Zodra ik in de gelegenheid ben, glip ik weer naar de sportschool en doe daar weer ‘mijn ding’.
PS: extra motivatie om het sporten op te pakken lees je in dit blog!
>> Hoe reageer jij op een periode in je leven met zorgen?
Herkenbaar! Een paar troostende woorden die ik altijd tegen mezelf zeg als ik mezelf in een ongezonde periode bevind (of nu als een soort mantra herhaal tegen mezelf nu ik in zwangere toestand m’n dijbenen zie groeien) en die jou of iemand anders wellicht ook helpen:
– Zo of track raak je niet in een paar weken. Als je er jaren over doet om iets op te bouwen dan is het niet zomaar in een paar weken terug bij af, qua lichaam of conditie. Zou fysiologisch ook niet kunnen. Het voelt wellicht zo, psychisch, maar is echt niet zo.
– Als je weet hoe je gezond moet leven is die levensstijl ook zo weer terug en dan raak je die kilo’s en vetjes ook zo weer kwijt… (en thankfully de eerste paar kg erbij zijn ook vaak de eerste die er weer af gaan als je wat minder gaat snoepen etc > jeej voor waterkilo’s)
– Heb je daarna weer een mooi nieuw doel om aan te werken. Jeej voor nieuw doelen en motivatie.
– Er zijn belangrijkere dingen in het leven.. Maar dat weet jij nu als geen ander. Zet hem op in het ziekenhuis met kind, man en dokters!
He Neeltje, wauw wat een mooie woorden! Doet me goed… lief van je! Niks aan toe te voegen. Dikke kus!
Hahaha ik mijn boek is een boterham kaas een gezonde lunch. Nee, ik doe niet mee aan hippe gezondheid 🙂 ik wat minder en pak es een rijstwafel voor een vol gevoel ipv een mars, maar het gevoel van vol zitten is hier sowieso bijna nooit aan de orde. Als ik veel stress heb en thuis ben eet ik meer, nee snoep ik meer. Als ik niet thuis ben eet ik minder. Ja eten, want dan lunch ik meestal niet echt. (Iets met haat aan brood in zakjes en broodtrommels)
Ik.zou zeggen, in tijden als deze zou ik me er niet eens druk over maken meid, want je hebt genoeg andere dingen aan je hoofd die energie vragen. En de health freak die je bent komt t straks heus wel weer goed. Als je kan lunchen met n bord sla met avocado heb je van mij sowieso al +1 😉
Bij mij wisselt het. Soms lust ik niks meer, en andere momenten lust ik uit frustratie graag juist een hele zak chips.
Maar ik herken zeker dat je bij stress meer moeite moet doen om goed voor jezelf te zorgen.