Hola wat is het snel gegaan. Het eerste jaar zit er op. En wat voor een jaar!
We vieren de verjaardag van ons kleine feestvarken in Centerparcs en komend weekend hebben we thuis een feestje met onze vrienden en familie.
Klap eens in je handjes
Epke vind het vooral allemaal heel gezellig. Sinds een paar dagen kan hij klappen… en dus elke keer als wij een liedje inzetten klapt hij enthousiast mee met z’n kleine knuisten. CUTE! De cadeautjes op bed vond hij ook allemaal heel interessant. In de koelkast staat een taartje en die mag hij vanmiddag heerlijk eten.
Overigens, het is hier DRUK. Wij dachten fijn buiten de herfstvakantie te boeken, maar blijkbaar is die in Nederland ook verdeeld over 2 weken en dus zitten we hier met vakantie-vierend Noord-Holland en kennelijk ook Duitsland is vrij van school. Het zwembad puilde gisteren echt uit… hebben wij weer!
Terugkijken
Zo’n 1e verjaardag is toch bij uitstek een moment van terug kijken. Ik had de afgelopen dagen al. Terugdenkend aan die massive buikgriep die ik kreeg na het etentje met vriendinnen, 2 dagen voor de bevalling. Achteraf al een teken van mijn lichaam dat de bevalling eraan zat te komen. En maar spugen, man man. Ik nog googelen: “buikgriep teken bevalling” en ik las inderdaad dat bij een heel aantal vrouwen de bevalling begint met verschijnselen van voedselvergiftiging. Hoe dan ook geen pretje met je hoogzwangere buik. En toen ’s nachts, krampen. Toch maar even de weeën app bijhouden. In de ochtend weer. Jemig, ze kwamen al heel regelmatig. Rond 7.30 de verloskundige gebeld, die een uurtje later concludeerde dat ik op 3 centimeter zat en: “je gaat vandaag bevallen!”
Mijn prachtige, fantastische, helende (ja echt!) en onvergetelijke badbevalling (lees hier het verslag als je benieuwd bent!) en daarna de geboorte van mijn perfecte tweede zoon. Die mij (en ons) het eerste jaar van zijn leven niets anders heeft gedaan dan gelukkig maken. Ik ben dankbaar!
Kippenvel van je laatste alinea. <3
Nogmaals van harte!